Historia ziarenka kawy
Zanim poczujesz ten wspaniały aromat kawy i będziesz delektować się jej wyśmienitym smakiem musi powstać ziarno…
Oto krótka historia jednego ziarna kawy….
Gdzieś w klimacie tropikalnym i subtropikalnym: w Ameryce Środkowej i Południowej, w Afryce, Azji i Oceanii, północnej Australii, czy też na wyspach wokół równika znajduje się gleba idealna dla rozwoju ziarna kawowca.
Z niewielkiego ziarenka kawy wyrasta roślina o szerokich, ciemnych, błyszczących liściach, która kwitnie mnóstwem białych kwiatów o słodkim zapachu jaśminu lub kwiatu pomarańczy.
Dziko rosnący krzew kawowca może osiągać nawet kilkanaście metrów wysokości i wyglądem przypominać ogromne drzewo. Piękne, białe kwiaty zmieniają się później w dojrzewające czerwone owoce. Gdy dojrzeją w tropikalnym słońcu, nastaje czas zbiorów.
Do zbioru kawy nie używa się żadnych maszyn, dlatego w pocie czoła owoce zbierane są rękami człowieka. Zebrane owoce kawowca rozrzuca się na matach, aby suszyły się w promieniach słonecznych przez okres 2 do 3 tygodni. Naturalne suszenie jest uznawane za najlepsze dla jakości kawy i stosuje się je tam, gdzie panują odpowiednie do tego warunki klimatyczne. Czerwone owoce kawowca są często obracane, by równomiernie schły, głównie w celu zapobiegania procesowi ich fermentacji. Z wyschniętej łupiny wydobywa się ziarna, które następnie są segregowane według rozmiarów i sortowane według ciężkości, zgodnie z zasadą: im większe ziarno, tym lepsza kawa.
W posegregowanych workach małe ziarenko trafia do palarni, gdzie zostaje poddane ostatniemu procesowi, zanim trafi do Twojej filiżanki.